Якаў Сямёнавіч Малайчук нарадзіўся 15 верасня 1944 г. у в. Дзераўная Драгічынскага раёна Брэсцкай вобласці ў сям’і сялян. Бацька загінуў на вайне ў 1945 г.

Сяргей Мікалаевіч Кузьмін нарадзіўся 29 студзеня 1954 г. у г. Драгічыне Брэсцкай вобласці. У 1971 г. скончыў Драгічынскую СШ № 3. Працаваў слесарам на Драгічынскім трактарарамонтным заводзе. У 1972–1974 гг. праходзіў тэрміновую службу ў Савецкай арміі на Паўночным Каўказе (Асеція і Дагестан).

Ганна Аляксандраўна Малышчык (у дзявоцтве Зінчук) нарадзілася 4 лютага 1994 г. у г. Драгічыне Брэсцкай вобласці.Бацькі – Аляксандр Міхайлавіч і Іна Аляксандраўна Зінчук – родам з аддаленай вёскі Малінаўка Драгічынскага раёна, якая знаходзіцца за Дняпроўска-Бугскім каналам і дзе сёння засталося зусім няшмат жыхароў.

Валерый Паўлавіч Вакульчык нарадзіўся 19 чэрвеня 1964 г. у в. Радастава Драгічынскага раёна Брэсцкай вобласці. Бацька Павел Дзянісавіч Вакульчык у 1971–1986 гг. працаваў старшынёй калгаса «Чырвоны партызан». Маці Марыя Аляксееўна – настаўніца рускай мовы і літаратуры, дырэктар школы ў в. Ліпнікі. Валерый быў старэйшым з траіх дзяцей у сям’і.

Валерый Вакульчык закончыў Радастаўскую сярэднюю школу, паступіў у Харкаўскае гвардзейскае вышэйшае танкавае каманднае вучылішча, якое закончыў у 1985 г. У 1985–1991 гг. праходзіў ваенную службу ва Узброеных Сілах СССР.

Драгічынскі раён Брэсцкай вобласці быў акупаваны нямецка-фашысцкімі захопнікамі 25 чэрвеня 1941 г. За тры гады акупацыі на тэрыторыі раёна (тады былі Драгічынскі і Антопальскі раёны, аб’яднаны ў 1959 г.) было спалена 58 вёсак (2086 жылых дамоў), знішчана 6 тысяч мірных жыхароў, 1770 вывезена ў фашысцкае рабства ў Германію. Страшна ўявіць якіх яшчэ маштабаў магла б дасягнуць трагедыя генацыду, не здарся доўгачаканага вызвалення Драгічыншчыны падчас аперацыі «Баграціён».

Сваю гісторыю аўтамабільны парк № 15 г. Драгічына Брэсцкай вобласці адлічвае з 1964 г., калі ў складзе філіяла Кобрынскай аўтабазы была арганізавана Драгічынская аўтабаза № 5. Яе першым кіраўніком з’яўляўся Аляксандр Лукіч Гац.

На аўтабазу № 5 ускладаліся абавязкі па забеспячэнні горада і раёна аўтамабільнымі перавозкамі грузаў і пасажыраў. У той час вытворчыя і адміністрацыйныя памяшканні новаўтворанага аўтатранспартнага прадпрыемства размясціліся ў будынках па вул. Кастрычніцкай, 57. У аўтагаспадарцы налічвалася 79 грузавых аўтамабіляў і 11 аўтобусаў з рабочым персаналам 248 чалавек. Аўтагаспадарка мела такія аўтамашыны, як ГАЗ-51, ЗІЛ-164, КАЗ-608.

Сваю гісторыю аўтамабільны парк № 15 г. Драгічына Брэсцкай вобласці адлічвае з 1964 г., калі ў складзе філіяла Кобрынскай аўтабазы была арганізавана Драгічынская аўтабаза № 5. Яе першым кіраўніком з’яўляўся Аляксандр Лукіч Гац.

На поўдзень ад Дняпроўска-Бугскага канала ў жніўні 1943 г. утварылася партызанская зона даўжынёй 70–80 км і ў глыб 50–60 км. Уплыў партызан распаўсюджваўся далёка за межамі гэтай «партызанскай рэспублікі». Непадалёку ад в. Сварынь Драгічынскага раёна быў створаны партызанскі аэрадром, які адыграў вялікую ролю ў матэрыяльна-тэхнічным забеспячэнні Пінскага і Брэсцкага партызанскіх злучэнняў. Летам і восенню 1943 г. акупанты некалькі разоў спрабавалі захапіць вёскі ўздоўж канала. Асабліва цяжкія баі ішлі ля вёсак Адрыжын, Перакрысце, Кончыцы, Махро, Кублік, Белін, Зарэчка, Ляхавічы. У лютым – сакавіку 1944 г. партызаны гераічна вытрымалі 40-дзённую абарону на працягласці 50 км уздоўж канала. Абарона Дняпроўска-Бугскага канала вялася фарміраваннямі Брэсцкага і Пінскага партызанскіх злучэнняў.

Міхаіл Піліпавіч Маркоўскі нарадзіўся 20 лістапада 1953 г. у в. Валавель Драгічынскага раёна Брэсцкай вобласці. Закончыў Гомельскі дарожна-будаўнічы тэхнікум імя Ленінскага камсамола Беларусі (1972), Брэсцкі інжынерна-будаўнічы інстытут па спецыяльнасці «Прамысловае і грамадзянскае будаўніцтва» (1976). Назначаны інжынерам-архітэктарам Добрушскага райвыканкама Гомельскай вобласці. Праходзіў тэрміновую службу ў ваенна-будаўнічым атрадзе Балтыйскага флоту.

Ігар Мікалаевіч Кавалевіч нарадзіўся 3 лютага 1968 г. у в. Першамайск Драгічынскага раёна Брэсцкай вобласці. З дзяцінства сябраваў са спортам. Займаўся лёгкай атлетыкай пад кіраўніцтвам Івана Іванавіча Невядомскага, заваёўваў прызавыя месцы на абласным і рэспубліканскім узроўні.

Футболам пачаў займацца ў дзіцяча-юнацкай спартыўнай школе г. п. Антопаль Драгічынскага раёна (першы трэнер — Валерый Канстанцінавіч Якімаў), затым — у спартыўнай дзіцяча-юнацкай школе алімпійскага рэзерву № 5 г. Брэста. Закончыў Беларускі інстытут фізічнай культуры (1990).